Położenie na mapie Arktyki. Morze Barentsa , do 1853 Morze Murmańskie – marginalne morze przybrzeżne w Oceanie Arktycznym, między Europą Północną, archipelagami Svalbard i Ziemią Franciszka Józefa oraz Wyspą Niedźwiedzią i Nową Ziemią. Na zachodzie łączy się z Morzem Norweskim. Maksymalna głębokość morza, w niecce Okinawy przy wybrzeżach Riukiu, wynosi 2716 metrów. [2] Morze Wschodniochińskie, widok z Xiyang Island. Region znajduje się w strefie klimatu monsunowego. Temperatura wód powierzchniowych: zimą od 5 °C na pn-zach do 20 °C na pd-wsch, w lecie odpowiednio od 23 °C do 30 °C. Pływy morskie na Laut Bali) – morze w zachodniej części Oceanu Spokojnego, jedno z mórz wewnętrznych Archipelagu Malajskiego; bywa zaliczane w skład Morza Jawajskiego. Powierzchnia ok. 40 tys. km² [1] . na południu: wyspy Bali, Lombok i Sumbawa. na zachodzie przez ciąg cieśnin Madura i Surabaja oraz na północy z Morzem Jawajskim; Spitsbergen. Spitsbergen – największa wyspa Norwegii, położona w archipelagu Svalbard, na Morzu Arktycznym. Powierzchnia ok. 39 tys. km², górzysta (do 1717 m n.p.m. ), w dużej mierze pokryta lodowcami. Odkryta w 1596 roku przez Willema Barentsa. Populacja wyspy szacowana jest na około 2,5 tys. mieszkańców [1]. Morze Barentsa, Morze Białe, Morze Norweskie, Morze Bałtyckie, Morze Północne, Zatoka Biskajska, Morze Jońskie, Morze Adriatyckie, Morze Egejskie, Morze Czarne. 0% Mapa konturowa Europy - morza, zatoki Morze Mawsona. 65°S 105°E. / -65,000000 105,000000. Morze Mawsona – przybrzeżne morze Oceanu Południowego, przy brzegach Antarktydy Wschodniej, na wschód od Morza Davisa. Znajduje się pomiędzy zatoką Vincennes a Lodowcem Szelfowym Shackletona. Przez większą część roku jest pokryte lodem pływającym z dużą ilością gór lodowych. imu6b. Morze Barentsa Zakwit glonów na Morzu Barentsa Kontynent Europa Państwa Norwegia Rosja Powierzchnia 1,424 mln km² Powierzchnia zlewiska 1 721 238 km² Średnia głębokość 229 m Największa głębia 600 m Objętość 316 000 km³ Zasolenie 32-35‰ Temperatura w lecie od 7–12 °C na południowym zachodzie do poniżej 0 °C na północy, w zimie od 3–5 °C na południowym zachodzie, na wschodzie i północy do –1 °C Typ morza przybrzeżne Wyspy archipelagi Svalbard i Ziemia Franciszka Józefa oraz Wyspa Niedźwiedzia Położenie na mapie Arktyki 75°N 40°E/75,000000 40,000000 Multimedia w Wikimedia Commons Morze Barentsa (norw. Barentshavet, ros. Баренцево море), do 1853 Morze Murmańskie – marginalne morze przybrzeżne w Oceanie Arktycznym, między Europą Północną, archipelagami Svalbard i Ziemią Franciszka Józefa oraz Wyspą Niedźwiedzią i Nową Ziemią. Na zachodzie łączy się z Morzem Norweskim. Powierzchnia morza 1424 tys. km², średnia głębokość 229 m, głębokość maksymalna 600 m. Objętość 316 tys. km³. Morze znajduje się na szelfie kontynentalnym. Południowo-zachodnia część morza nie zamarza w zimie ze względu na wpływ ciepłego prądu Północnoatlantyckiego. Południowo-wschodnia część morza znana jest jako Morze Peczorskie. Morze Barentsa ma duże znaczenie dla transportu i rybołówstwa – istnieją tutaj ważne porty – Murmańsk (Rosja) i Vardø (Norwegia). Przed II wojną światową, dostęp do Morza Barentsa miała również Finlandia: Petsamo było jedynym wolnym od lodu portem. Poważnym problemem jest radioaktywne zanieczyszczenie morza ze względu na działalność rosyjskiej floty jądrowej i norweskiego zakładu do przetwarzania odpadów radioaktywnych. Ostatnio część morskiego szelfu Morza Barentsa w kierunku Spitsbergenu stała się przedmiotem sporów terytorialnych Rosji i Norwegii (jak również innych państw), głównie z powodu występujących tu znacznych zasobów gazu ziemnego. Historia badań[edytuj | edytuj kod] Morze Barentsa (Murmańskie) na mapie z 1614 r. Brzegi Morza Barentsa były zamieszkane od czasów antycznych przez ugrofińskie plemiona Lapończyków. Pierwsze wizyty nowożytnych Europejczyków (wikingowie, a potem kupcy z Nowogrodu) rozpoczęły się prawdopodobnie od końca XI wieku, a następnie stawały się coraz częstsze. Morze Barentsa zostało nazwane w 1853 r. na cześć holenderskiego nawigatora Willema Barentsa. Naukowe badania nad morzem rozpoczęła ekspedycja Fiodora Litkego 1821-1824, a pierwsza kompletna i dokładna charakterystyka hydrologiczna morza została dokonana przez zespół rosyjskich naukowców płynących drewnianym statkiem badawczym „Н. М. Книпович” („Mikołaj Knipowicz”) na początku XX w. Oceaniczne i lądowe granice[edytuj | edytuj kod] Akwen ten położony jest na obrzeżach Oceanu Arktycznego, na granicy z Atlantykiem, między północnym wybrzeżem Europy na południu i wyspami Wajgacz, Nową Ziemią, Ziemią Franciszka Józefa na wschodzie oraz Svalbardem i Wyspą Niedźwiedzią od zachodu. Morskie granice[edytuj | edytuj kod] Na zachodzie graniczy z basenem Morza Norweskiego, granica przebiega od Przylądka Południowego (Sorkapp) na Spitsbergenie przez Wyspę Niedźwiedzią po Przylądek Północny (Nordkapp) w Norwegii, na południu – z Morzem Białym, granica biegnie pomiędzy przylądkami Swiatoj Nos na Półwyspie Kolskim a Kanin Nos na Półwyspie Kanin, na wschodzie – z Morzem Karskim, pomiędzy Wajgaczem a Nową Ziemią oraz dalej na północ pomiędzy Przylądkiem Pragnienia (Mys Żelanija) na Nowej Ziemi a Przyl. Kohlsaat (ros. Мыс Кользат) na Wyspie Grahama Bella najdalej na wschód wysuniętej wyspie archipelagu Ziemi Franciszka Józefa, od północy – z Oceanem Arktycznym, od Przylądka Meri-Harmsour na Ziemi Aleksandra przez Wyspę Victorii i Wyspę Białą do Ziemi Północno-Wschodniej w archipelagu Svalbard. Obszar Morza Barentsa, położony na wschód od wyspy Kołgujew, nosi nazwę Morza Peczorskiego. Linia brzegowa[edytuj | edytuj kod] Wybrzeża Morza Barentsa zwłaszcza Spitsbergenu, Norwegii oraz części Nowej Ziemi są głównie fiordowe: wysokie, skaliste i mocno poszarpane. Północne wybrzeża są głównie lodowe (abrazja termiczna), występują przede wszystkim na Ziemi Franciszka Józefa, północnej części Nowej Ziemi oraz na Ziemi Północno-Wschodniej. Nieco większe zróżnicowanie występuje na południowych wybrzeżach. W zachodniej części półwyspu Kolskiego występują brzegi silnie rozczłonkowane przez lejkowate ujścia rzeczne, natomiast wschodnia część, niższa, ma brzegi bardziej wyrównane. Na półwyspie Kanin przeważają wybrzeża wyrównane (erozyjno-akumulacyjne), w Zatoce Czoskiej abrazyjno-zalewowe, a dalej na wschód aż po Zatokę Chajpudyrską występują wybrzeża deltowe. W obrębie Morza Barentsa występują zatoki. Mniejsze to Porsangerfjorden, Tanafjorden, Varangerfjorden w Norwegii, zatoki Motowska i Kolska na półwyspie Kolskim. Duże, płytkie zatoki występują na wschód od półwyspu Kanin, są to Zatoki: Czoska, Chajpudyrska i Morze Peczorskie. Istnieje jeszcze kilka mniejszych zatok. Archipelagi i wyspy[edytuj | edytuj kod] W obrębie Morza Barentsa wysp jest niewiele. Największa z nich to wyspa Kołgujew. Od zachodu, północy i wschodu, morze jest ograniczone archipelagami Svalbardu, Ziemi Franciszka Józefa i Nowej Ziemi oraz pojedynczymi wyspami: Wajgacz, Wyspa Biała, Wyspa Victorii, Wyspa Niedźwiedzia. Hydrografia[edytuj | edytuj kod] Do największych rzek wpływających do Morza Barentsa należą Peczora i Indiga. Prądy i pływy[edytuj | edytuj kod] Na powierzchni morza prądy morskie tworzą krąg w lewo. Morze Barentsa jest obszarem, przez który do basenu Morza Arktycznego wprowadzane są ciepłe i silnie zasolone wody atlantyckie. Transportowane są one przez Prąd Norweski, a następnie po jego bifurkacji przez Prąd Nordkapski, który wprowadza wody atlantyckie do Morza Barentsa i dalej do Morza Karskiego. Wzdłuż zachodniej granicy Morza Barentsa na Morzu Norweskim płynie ciepły Prąd Zachodniospitsbergeński, którego wody przenikają również na Morze Barentsa. Z północy i północnego wschodu, na północne i wschodnie części Morza Barentsa, napływają chłodne i wysłodzone, a przez to „lekkie”, Powierzchniowe Wody Arktyczne. W efekcie wprowadzania do Morza Barentsa ciepłych wód atlantyckich jego południowo-zachodnia część nigdy nie zamarza. Dalej, w części północno-wschodniej morza, ciepło z wód atlantyckich wpływa na opóźnienie w tworzeniu się i przyspieszenie topnienia lodów morskich[1]. W centralnej części morza istnieje system współśrodkowych prądów. Obieg wody morskiej jest pod wpływem zmian wywołanych silnymi wiatrami i wymianą wód z morzami przyległymi. Duże znaczenie, zwłaszcza u wybrzeży mają pływy morskie. Najwyższą wartość 6,1 m osiągają na wybrzeżach półwyspu Kolskiego, w innych miejscach wahają się od 0,6 do 4,7 m. Wymiana wody[edytuj | edytuj kod] Wymiana wody z morzami przyległymi ma duże znaczenie dla bilansu wodnego Morza Barentsa. W ciągu roku na morze, dostaje się (i uchodzi z niego) około 76 000 km³ wody, co stanowi około 1/4 z całkowitej objętości wody morskiej. Największe ilości wody (59 000 km³/rok) przynosi ciepły Prąd Nordkapski, który ma ogromne możliwości wpływu na system hydrometeorologiczny morza. Całkowity dopływ wody rzekami do morza wynosi średnio około 200 km³ rocznie. Zasolenie[edytuj | edytuj kod] Wartość stopnia zasolenia Morza Barentsa wykazuje zmienność poziomą (przestrzenną), pionową i sezonową. Średnie zasolenie wód powierzchniowych w morzu w ciągu roku wynosi w części południowo-zachodniej 34,7–35,0‰, na wschodzie 33,0–34,0‰, a w części północnej 32,0–33,0‰. W pasie nadbrzeżnym morza wiosną i latem zasolenie jest obniżone do 30–32‰, pod koniec zimy wzrasta do 34,0–34,5‰. Wody powierzchniowe są słabiej zasolone od wód głębinowych. Geologia[edytuj | edytuj kod] Morze Barentsa jest częścią prekambryjskiej płyty kontynentalnej zbudowanej z różnorodnych struktur wiekowych, które w permie i mezozoiku przeszły kilka etapów denudacji. Efektem było powstanie kilku antekliz i synekliz widocznych w reliefie dna morskiego. Widoczne są także pozostałości dawnej linii brzegowej na głębokości 200 i 70 m. Dno pokrywają liczne osady polodowcowe oraz grzebienie piasku utworzone przez silne prądy przybrzeżne. Rzeźba dna[edytuj | edytuj kod] Dno Morza Barentsa jest podwodną równiną z falistą powierzchnią, lekko nachyloną na zachód i północny wschód. Morze znajduje się w strefie szelfowej, ale w odróżnieniu od innych mórz ma wiele głębokości 300–400 m, średnia głębokość wynosi 229 m, a maksymalna 600 m. Występują liczne podmorskie wzniesienia i rynny – biegnące w różnych kierunkach, jak również istnieje wiele małych (3–5 m) nierówności na głębokości mniejszej niż 200 m oraz terasowatych półek na stokach. W obrębie dna wydzielono równiny – Płaskowyż Centralny, wzniesienia (Centralne, Perseusza – minimalna głębokość 63 m), depresje (Centralna, maksymalna głębokość 386 m) i rynny (Zachodnia, maksymalna głębokość 600 m), Franz-Victoria (430 metrów). W południowej części głębokość jest przeważnie mniejsza niż 200 m. Gleby[edytuj | edytuj kod] Pokrywa osadów w południowej części Morza Barentsa zdominowana jest przez piasek, w niektórych miejscach występują głaziki i żwir. W wyższej części Wzniesienia Centralnego i północnej części morza przeważa mulisty piasek oraz piaszczysty muł, a w obniżeniach – ił. Wszędzie istnieją domieszki gruboziarnistego materiału, który jest związany z działalnością lodowcową. Miąższość osadów w północnej i środkowej części jest mniejsza niż 0,5 m, w wyniku czego na oddzielonych od siebie wzniesieniach starsze osady są prawie na powierzchni. Wolne tempo powstawania osadów (mniej niż 30 mm na 1000 lat) ma związek ze słabym napływem osadów terygenicznych – w Morzu Barentsa ze względu na szczególne cechy nadbrzeżnych terenów nie ma zrzutów osadów z dużych rzek (z wyjątkiem Peczory, która swoje osady aluwialne osadza u ujścia), oraz ze względu na charakter brzegów zbudowanych głównie ze skał krystalicznych. Klimat[edytuj | edytuj kod] Klimat Morza Barentsa jest polarny morski. Charakterystyczne są długie zimy, krótkie chłodne lato, niskie roczne amplitudy temperatury, duża wilgotność względna powietrza. Wynika to z położenia Morza Barentsa w wysokich szerokościach geograficznych poza kręgiem polarnym, pomiędzy ciepłym Oceanem Atlantyckim a chłodnym Oceanem Arktycznym. W północnej części morza dominuje powietrze arktyczne, w południowej umiarkowane masy powietrza związane z przemieszczaniem się niżu islandzkiego, którego granicą na północy jest front arktyczny. Zimą w centralnej części Morza Barentsa rozwija się intensywna działalność cyklonalna, której skutkiem są często zmieniające się silne wiatry, częste sztormy, duże wahania temperatury, zmienia się także ilość opadów. Średnia temperatura w miesiącach najzimniejszych w północno-wschodniej części morza wynosi –20,8 °C, w południowo-zachodniej i centralnej części morza –2,0 °C do –4,0 °C, na wschodzie (Kołgujew) –14 °C oraz w południowo-wschodniej części –17 °C. Lato jest krótkie i chłodne. W południowej części morza w lipcu średnia temperatura wynosi +7 °C, na wyspach Ziemi Franciszka Józefa od 0 °C do –2 °C. W północnej części morza spada 100–200 mm opadów rocznie, podczas gdy na południu 400–500 mm. Zimą nad morzem dominują wiatry południowo-zachodnie, wiosną i latem północno-wschodnie. W ciągu roku występuje silne zachmurzenie. Stopień zlodzenia[edytuj | edytuj kod] Trudne warunki klimatyczne w północnej i wschodniej części Morza Barentsa mają wpływ na silne zlodzenie. Przez cały rok pozostaje wolna od lodu tylko południowo-zachodnia część morza. Największy zasięg pokrywy lodowej jest w kwietniu, kiedy około 75% powierzchni morza jest zajęte przez pływający lód. W skrajnie chłodnych zimach lód dryfujący bezpośrednio dociera do wybrzeży Półwyspu Kolskiego. Najmniejsza ilość lodu przypada na koniec sierpnia. Aktualnie granica lodu przebiega mniej więcej wzdłuż 78°N. W północno-zachodniej i północno-wschodniej części morza lód jest przez cały rok, ale w ciepłych latach morze jest całkowicie wolne od lodu. Temperatura wód[edytuj | edytuj kod] Napływ ciepłych wód z Atlantyku ma wpływ na stosunkowo wysoką temperaturę i zasolenie w południowo-zachodniej części morza. W lutym-marcu temperatura wody na powierzchni wynosi od +3 °C do +5 °C, w sierpniu wzrasta do +7 °C, +9 °C. Na północ od 74°N oraz w południowo-wschodniej części morza zimą temperatura wody na powierzchni wynosi poniżej –1 °C, a latem na północy od +4 °C do 0 °C, w południowo-wschodniej części +4 °C, +7 °C. Latem w strefach przybrzeżnych powierzchnia warstwy ciepłej wody ma 5-8 metrów grubości, może się ocieplić nawet do 11–12 °C. Flora i fauna[edytuj | edytuj kod] Morze Barentsa jest zasobne w różne rodzaje ryb, kryl, plankton i bentos. W południowym pasie przybrzeżnym występują w rozproszeniu wodorosty. Spośród 114 gatunków ryb żyjących w Morzu Barentsa, najważniejszymi dla rybołówstwa jest 20 gatunków: dorsz, plamiak, śledź, karmazyn, zębacz, flądry, halibut i inne. Spośród ssaków występują tu niedźwiedź polarny, nerpa obrączkowana, lodofoka grenlandzka, wieloryb grenlandzki. Na wybrzeżach występują liczne kolonie ptaków – alki, nurniki aleuckie, mewy. W XX wieku został introdukowany krab kamczacki (czerwony krab królewski), który był w stanie dostosować się do nowych warunków życia i zaczyna rozmnażać się bardzo intensywnie. Powoduje to wielkie zaniepokojenie lokalnych ekologów i miejscowych rybaków, ponieważ krab zjada wszystko. Jest gatunkiem inwazyjnym stopniowo wypierającym gatunki rodzime. W strefie dennej morza występują różne gatunki szkarłupni, rozgwiazd i jeżowców. Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod] Morze Barentsa ma duże znaczenie gospodarcze dla Federacji Rosyjskiej, a także Norwegii i innych krajów. Przemysł spożywczy i morski[edytuj | edytuj kod] Morze jest bogate w różne rodzaje ryb, plankton, bentos i w związku z tym jest obszarem intensywnych połowów. Ponadto biegną tędy bardzo ważne drogi morskie łączące europejską części Rosji z portami zachodnich (z XVI wieku) i wschodnich krajów (od XIX wieku) oraz z Syberią (z XV w.). Głównym i największym portem wolnym od lodu jest Murmańsk – stolica obwodu murmańskiego. Inne mniejsze porty to: Teriberka, Indiga, Narjan-Mar w Rosji oraz Vardø, Vadsø i Kirkenes w Norwegii. Przemysł wydobywczy[edytuj | edytuj kod] Wydobywanie gazu ziemnego rozpoczęto już w latach 70. Odkryto je na obszarach wód norweskich, jak i rosyjskich. Pierwsze duże pole gazowe „Snøhvit” znajduje się w sektorze norweskim. Najbardziej zasobne złoże gazu „Sztokman” znajduje się w sektorze rosyjskim i jest eksploatowane przez „Gazprom”. Trwają spory terytorialne pomiędzy Norwegią a Rosją, dotyczące rozgraniczenia Morza Barentsa. Znaczenie strategiczne[edytuj | edytuj kod] Morze Barentsa – ze względu na swe położenie i istnienie niezamarzających wód jest poligonem i bazą Floty Północnej, w tym podwodnych okrętów atomowych, nosicieli broni jądrowej. Główne bazy wojenne są miastami zamkniętymi: są to Siewieromorsk, gdzie znajduje się główny skład amunicji, Poliarnyj – główna baza floty oraz duża stocznia morska „Szkwał” oraz Widiajewo. Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ Problemy Klimatologii Polarnej nr 17, Akademia Morska w Gdyni, 2007, s. 61–62 ISSN:1234-0715. Bibliografia[edytuj | edytuj kod] Encyklopedia Audiowizualna Britannica – Geografia I, Rafał Jasiulewicz (red.), Leszek Baraniecki, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2006, ISBN 83-60563-07-1, ISBN 978-83-60563-07-6, ISBN 83-60563-04-7, ISBN 978-83-60563-04-5, ISBN 1-59339-330-X, ISBN 978-1-59339-330-4, OCLC 838992809. Классификация морских берегов: А. Д. Добровольский, Б. С. Залогин – „Моря СССР”, Издательство Московского университета, 1982, Мазарович – Строение дна Мирового океана и окраинных морей России, Москва ГЕОС, 2005, pde Morze Banda Kontynent Azja Państwa Indonezja Timor Wschodni Powierzchnia 470 tys. km² Największa głębia Rów Banda: 7440 m Zasolenie 34‰ Typ morza międzywyspowe Wyspy Celebes, Buru, Seram, Kai, Tanimbar, Babar, Leti Wetar i inne mniejsze wyspy Położenie na mapie Indonezji 6°S 127°E/-6,000000 127,000000 Obszar Morza Banda Morze Banda (indonez. Laut Banda) – morze międzywyspowe w zachodniej części Oceanu Spokojnego, jedno z mórz wewnętrznych Archipelagu Malajskiego, położone między wyspami: Celebes, Buru, Seram, Kai, Tanimbar, Babar, Leti i Wetar. Przez liczne cieśniny łączy się z sąsiednimi morzami: Flores, Moluckim, Seram, Arafura, Timor i Sawu. Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod] Brzegi wysepek otaczają rafy koralowe, które są dobrze widoczne w czystej wodzie Bibliografia[edytuj | edytuj kod] Encyklopedia Audiowizualna Britannica – Geografia I, Rafał Jasiulewicz (red.), Leszek Baraniecki, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2006, ISBN 83-60563-07-1, ISBN 978-83-60563-07-6, ISBN 83-60563-04-7, ISBN 978-83-60563-04-5, ISBN 1-59339-330-X, ISBN 978-1-59339-330-4, OCLC 838992809. pde Morze Barentsa po francusku W słowniku polsko - francuski znaleźliśmy 3 tłumaczeń Morze Barentsa, między innymi: Mer de Barents, mer de Barents, mer de barents. Przykładowe zdania z Morze Barentsa zawierają przynajmniej 203 zdań. geogr. geografia morze w Oceanie Arktycznym; tłumaczenia Morze Barentsa Dodaj Mer de Barents noun Wywieźli raporty o dwóch statkach kosmicznych wyłowionych z Morza Barentsa. Ils auraient volé des rapports sur deux vaisseaux retrouvés en mer de Barents. mer de Barents proper feminine pl geogr. morze w Oceanie Arktycznym; Wywieźli raporty o dwóch statkach kosmicznych wyłowionych z Morza Barentsa. Ils auraient volé des rapports sur deux vaisseaux retrouvés en mer de Barents. morze barentsa tłumaczenia morze barentsa Dodaj mer de barents fr terme géographique (niveau supérieur à celui du pays) Wywieźli raporty o dwóch statkach kosmicznych wyłowionych z Morza Barentsa. Ils auraient volé des rapports sur deux vaisseaux retrouvés en mer de Barents. Słownik obrazkowy Podobne frazy "„Chicago"" miał opuścić Morze Barentsa i przenieść się na Norweskie." Le Chicago devait se retirer de la mer de Barents et était affecté à une zone de patrouille dans la mer de Norvège. Literature Euro-Arktyczna Rada Morza Barentsa (17) obejmuje europejski region arktyczny i subarktyczny. Le Conseil euro-arctique de la mer de Barents (17) couvre les régions arctique et subarctique d'Europe. EurLex-2 Nowe połączenia w regionie/obszarze Morza Barentsa Nouvelles connexions dans la région de la mer de Barents not-set Rosja: Morze Barentsa i Morze Białe Russie: mer de Barents et mer Blanche EurLex-2 Pomiar strumienia ciepła w Morzu Barentsa Mesure du flux thermique en mer de Barents cordis Jedna przez Bałtyk prowadzi do Leningradu, a druga przez Morze Barentsa do Murmańska. La première conduit à Leningrad par la mer Baltique, et l'autre traverse la mer de Barents jusqu'à Mourmansk. Literature Mamy wzmożoną aktywność na Morzu Barentsa. - Voyons, nous avons ce surcroît d'activité dans la mer de Barents. Literature Oświadczenie Komisji w sprawie współpracy w obszarze Morza Barentsa Déclaration de la Commission sur la coopération autour de la mer de Barents EurLex-2 Instalacje morskie — Morze Barentsa Installations offshore Mer de Barents EurLex-2 Dotyczy: nielegalnych połowów na Morzu Barentsa Objet: Pêche illégale en mer de Barents EurLex-2 Od 2018 r. projekt ten będzie obejmował również Morze Barentsa. Ce projet inclura la mer de Barents à partir de 2018. EurLex-2 Okazuje się, że wcale nie byliśmy na Morzu Barentsa. Il semblerait que nous ne soyons jamais allés en mer de Barents. Literature Dwa z tych ośmiu przechodzą teraz ostatnie próby na Morzu Barentsa w pobliżu Murmańska. Deux d’entre eux sont en cours de finition dans la mer de Barents, près de Mourmansk. Literature Około południa czasu lokalnego w niedzielę zauważyliśmy wzmożone działania poszukiwawcze na Morzu Barentsa. Dimanche dernier, vers midi heure locale, nous avons observé une activité de recherche accrue en mer de Barents. Literature Trwają już prace nad eksploatacją bogatych złóż naftowych i gazowych na Morzu Barentsa oraz na rosyjskim półwyspie Jamał. Des travaux sur l'exploitation des gisements pétroliers et de gaz sont en cours dans la mer de Barents et la péninsule Yamal de Russie. cordis Źródłem gazu staną się rosyjskie złoża Stockman na Morzu Barentsa. Le gaz proviendra du gisement russe de Chtokman dans la mer de Barents. Europarl8 [6] Forum współpracy międzyrządowej w regionie Morza Barentsa. [6] Instance de coopération intergouvernementale dans la région de la mer de Barents. EurLex-2 uwzględniając priorytety Euro-arktycznej Rady Morza Barentsa na lata 2013–2015 pod przewodnictwem Finlandii, vu les priorités du Conseil euro-arctique de la mer de Barents de 2013 à 2015, sous la présidence finlandaise, eurlex-diff-2018-06-20 Nowe połączenia w regionie/obszarze Morza Barentsa Nouvelles connexions dans la région de la mer de Barents oj4 Dorsz z Morza Barentsa – przykład ten pokazuje, że „wygodne porty” istnieją także w północnej Europie. L'exemple du cabillaud de la mer de Barents montre qu'il existe aussi des ports de complaisance en Europe du Nord. not-set Norwegia przygotowała plan zintegrowanego zarządzania dla Morza Barentsa i dla obszarów morskich w pobliżu Lofotów. La Norvège a élaboré un plan de gestion intégrée pour la mer de Barents et la zone maritime au large des îles Lofoten. EurLex-2 Wywieźli raporty o dwóch statkach kosmicznych wyłowionych z Morza Barentsa. Ils auraient volé des rapports sur deux vaisseaux retrouvés en mer de Barents. To ryssätuuli, mroźny podmuch znad Morza Barentsa. Le ryssätuuli, qui charrie le froid glacial de la mer de Barents. Literature EurLex-2 Najpopularniejsze zapytania: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M Mapy niezbyt wiernie odwzorowują rzeczywistość. Kraje zajmujące tę samą powierzchnię u kartografów są sobie nierówne, małe państwa – jak Polska – okazują się dużo większe, a Afryka, która na mapie przypomina rozmiarem Amerykę Północną, pomieściłaby największe państwa świata. Tyle że na mapy – co wiemy z atlasów – trudno przenieść trójwymiarowy świat. Próbę podjęli autorzy serwisu BoredPanda, którzy z pomocą strony przywrócili wielu krajom właściwe proporcje. Niektóre zaskakują. Na przykład potężna, jak się okazuje, Polska. polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński hiszpański Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. del mar de Barents Euroártico de Barents Sieć gazowa ze złóż Morza Barentsa do Unii Europejskiej, przez Szwecję i Finlandię Red de gas de los recursos del Mar de Barents hacia la Unión Europea a través de Suecia y Finlandia Arktyka wraz z regionem Morza Barentsa została uznana za obszar kluczowy w dokumencie wytycznych do polityki wymiaru północnego z 2006 roku. przyjętym w konsultacji z Rosją, Norwegią i Islandią. El Ártico, incluida la región del mar de Barents, está reconocido como una zona clave en el documento de orientación de 2006 de la Dimensión Septentrional, adoptado en concertación con Rusia, Noruega e Islandia. Oba państwa są pełnoprawnymi członkami Rady Państw Morza Bałtyckiego, Rady Euroarktycznego Regionu Morza Barentsa i Rady Arktycznej. Ambos países son miembros de pleno derecho del Consejo de los Estados del Mar Báltico, del Consejo Euroártico del Mar de Barents y del Consejo Ártico. Nasze położenie w północnej części Europy w pobliżu Morza Barentsa i Morza Norweskiego sprawia, że posiadamy ogromne zasoby ryb i owoców morza. La ubicación en el norte de Europa, cerca del mar de Barents y el mar de Noruega, ha significado poseer un stock de pescado abundante. uwzględniając deklarację o współpracy w Euro-arktycznym Regionie Morza Barentsa, podpisaną w dniu 11 stycznia 1993 r. w Kirkenes, Vista la Declaración sobre la cooperación euroártica en la región del Mar de Barents, firmada en Kirkenes el 11 de enero de 1993, Jest położona w zachodniej części Morza Barentsa, mniej więcej w połowie drogi między Spitsbergenem a Przylądkiem Północnym. La isla se localiza en la parte occidental del mar de Barents, aproximadamente a medio camino entre la isla de Spitsbergen y el cabo Norte. Współpraca w regionie Morza Barentsa Miliony ryb zmierzają z Morza Barentsa na tarło w okolice archipelagu Lofotów. Millones de bacalaos viajan desde el mar de Barents para desovar en las islas Lofoten. Wywieźli raporty o dwóch statkach kosmicznych wyłowionych z Morza Barentsa. Robaron informes de dos naves alienígenas retiradas del mar de Barents. Na północ nad Półwyspem Kolskim do Morza Barentsa. Por el norte, sobrevolando la península de Kola por el mar de Barents. Ponieważ znajdujemy się bardzo blisko Morza Norweskiego i Morza Barentsa, nasi rybacy mają ułatwiony dostęp do zasobów. Dada la proximidad al mar de Noruega y el mar de Barents, nuestros pescadores tienen fácil acceso a este bacalao. Nasze programy współpracy transgranicznej oraz europejski instrument na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka wspomagają ludność lapońską zamieszkującą północno-zachodnią Rosję oraz inne rdzenne ludy w regionie Morza Barentsa. Nuestra cooperación transfronteriza, nuestro Instrumento Europeo para la Democracia y los programas de derechos humanos apoyan al pueblo sami en el noroeste de Rusia y a otros pueblos autóctonos de la región de Barents. Zatrzymujemy się na chwilę na skraju cyrku, który dominuje nad całą tundrą biegnącą w dół do Morza Barentsa. Nos detenemos por un momento al borde de un circo, que domina toda la tundra que corre hacia el mar de Barents. Dorsz z Morza Barentsa to nasze najważniejsze, komercyjne zasoby dorsza, stanowiące 93% naszych połowów. El bacalao del mar de Barents es nuestra población comercial más importante y representa el 93% de nuestras capturas. Każdego roku około tysiąca młodych ludzi pochodzących z regionu spotyka się, by rywalizować w Barents Games, jednej z wielu inicjatyw powstałych w ramach współpracy w regionie Morza Barentsa. Cada año, alrededor de un millar de jóvenes de la región se unen para competir en los Juegos de Barents, una de las muchas iniciativas de la Cooperación de Barents. W ramach moich obowiązków odwiedziłem miejsca, gdzie wydobywana jest ropa naftowa, czyli basen Morza Kaspijskiego, Morza Barentsa i Arabię Saudyjską. Como exige mi trabajo, he visitado los lugares donde se produce el petróleo: el Mar Caspio, el Mar de Barents y Arabia Saudí. Ławice składające się z milionów ryb zmierzają z Morza Barentsa na tarło w okolice archipelagu Lofotów, na północnym wybrzeżu. Bancos de millones de peces llegan desde el mar de Barents para el desove cerca de las islas Lofoten en la costa norte. W miarę jak obszar Unii zwiększa się, a jej granice zewnętrzne rozciągają się od Morza Barentsa po Morze Śródziemne, od Oceanu Indyjskiego po Atlantyk, znaczenie wysp we wszystkich głównych politykach wspólnotowych staje się oczywiste. A medida que la Unión crece, ampliando sus fronteras exteriores desde el Mar de Barents hasta el Mediterráneo, y desde el Océano Índico hasta el Atlántico, la importancia de las islas en todas las políticas comunitarias del primer orden resulta evidente. Z jednej strony mamy bardzo konstruktywne porozumienie rosyjsko-norweskie w sprawie Morza Barentsa, z drugiej strony mamy próbę prowadzenia polityki faktów dokonanych, również ze strony rosyjskiej. Por una parte, tenemos el constructivo acuerdo de delimitación entre Noruega y Rusia del Mar de Barents, mientras que por otra, también tenemos a Rusia intentando perseguir una política de hechos consumados. Pomoc wspólnotową udzielaną na podstawie niniejszego rozporządzenia należy skoordynować z innymi programami wspólnotowymi, a w szczególności z Europejskim Obszarem Gospodarczym, z uwzględnieniem Wymiaru Północnego, jak również współpracy w ramach Rady Euroarktycznego Regionu Morza Barentsa i Rady Arktycznej. La ayuda comunitaria establecida por el presente Reglamento se coordinará con otros programas comunitarios, especialmente con el Espacio Económico Europeo, teniendo en cuenta la Dimensión Septentrional, así como la cooperación en el contexto del Consejo Euroártico de Barents y el Consejo Ártico. Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 27. Pasujących: 27. Czas odpowiedzi: 68 ms. Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200

morze barentsa na mapie